PODKARPACIE. Groty, ostrza, narzędzia rolnicze oraz inne niezwykle cenne przedmioty o charakterze archeologicznym wykryli funkcjonariusze Służby Celnej na polsko ukraińskim przejściu granicznym w Medyce.

- Funkcjonariusze Służby Celnej wytypowali do szczegółowej kontroli wjeżdżający do Polski samochód typu bus na ukraińskich tablicach rejestracyjnych. Kierowca samochodu zgłosił celnikom, że przewozi jedynie tzw. ?normę? tj. 2 paczki papierosów i litr alkoholu. Celnicy kontrolując między innymi bagaże podróżnego, w jednym z nich zauważyli nietypowe przedmioty. Były to monety, pierścienie, krzyże, groty, ostrza oraz narzędzia rolnicze wykonane z różnych metali - w sumie 183 sztuki - relacjonuje Iwona Rzeźniczek z Izby Celnej w Przemyślu. 

Jak się później okazało, przedmioty które znaleźli celnicy, to cenne znaleziska archeologiczne pochodzące z różnych epok. Kierowca samochodu - 32-letni obywatel Ukrainy wyjaśnił funkcjonariuszom, że przedmioty które przewoził otrzymał od znajomego z prośbą o przekazanie ich nieznanej mu bliżej osobie w Nisku. Przeciwko mężczyźnie celnicy wszczęli postępowanie karne skarbowe.

- Służba Celna w sposób szczególny dba o dziedzictwo kulturalne. Jednym z elementów tych działań jest dbałość o ochronę dziedzictwa archeologicznego. Zatrzymane, nielegalnie przywiezione na teren Wspólnoty zabytki o charakterze archeologicznym, po stwierdzeniu przez biegłych ich wartości archeologicznej, wieku powstania i po zakończeniu niezbędnych procedur - zostaną przekazane do muzeum, wskazanego przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - informuje Rzeźniczek.

Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego z La Valetta z 16 stycznia 1992 r, ratyfikowana 13 grudnia 1995 r., określa dziedzictwo archeologiczne jako wszelkie pozostałości, obiekty i jakiekolwiek inne ślady ludzkości z minionych epok których, zachowanie i analiza pomogą prześledzić historię ludzkości i jej stosunek do środowiska naturalnego i dla których wykopaliska i odkrycia oraz inne metody badań nad dziejami ludzkości i jej środowiskiem są podstawowym źródłem informacji.

Natomiast ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami definiuje zabytki archeologiczne jako zabytki nieruchome, będące powierzchniową, podziemną lub podwodną pozostałością egzystencji i działalności człowieka, złożoną z nawarstwień kulturowych i znajdujących się w nich wytworów bądź ich śladów albo zabytek ruchomy, będący tym wytworem.